slagveld

Dutch

Etymology

From slag (“battle”) +‎ veld (“field”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈslɑx.vɛlt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: slag‧veld

Noun

slagveld n (plural slagvelden, diminutive slagveldje n)

1. (military) battlefield

   Synonym: strijdperk

   De dappere soldaten vochten op het slagveld voor hun land. ― The brave soldiers fought on the battlefield for their country.

   Na de veldslag lag het slagveld bezaaid met gesneuvelde soldaten. ― After the battle, the battlefield was littered with fallen soldiers.

2. (figurative) carnage, disaster area

   Het ongeluk had een verwoestend effect en liet een waar slagveld achter. ― The accident had a devastating effect and left a true carnage behind.

   Na de aardbeving was de stad een slagveldje van ingestorte gebouwen en chaos. ― After the earthquake, the city was a disaster area of collapsed buildings and chaos.

Anagrams

• veldslag