skrzypce

Polish

skrzypce

Etymology

From skrzypieć +‎ -ce.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskʂɘp.t͡sɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘpt͡sɛ
• Syllabification: skrzyp‧ce

Noun

skrzypce nvir pl (diminutive skrzypki or skrzypeczki, related adjective skrzypcowy)

1. violin (small unfretted stringed instrument with four strings tuned (lowest to highest) G-D-A-E, usually held against the chin and played with a bow)

   Synonyms: (obsolete) skrzypica, (obsolete) skrzypice

Declension

Declension of skrzypce

	plural
nominative	skrzypce
genitive	skrzypiec
dative	skrzypcom
accusative	skrzypce
instrumental	skrzypcami
locative	skrzypcach
vocative	skrzypce

Derived terms

adjectives

• skrzypcowaty

 

nouns

• skrzypce tenorowe
• skrzypcodrzew

 

Related terms

nouns

• skrzyp
• skrzypaczka
• skrzypak
• skrzypek
• skrzypica
• skrzypice
• skrzypiciel
• skrzypista
• skrzypnięcie
• skrzypot
• skrzypota

 

verbs

• skrzypieć impf
• skrzypnąć pf
• zaskrzypieć pf

 

References

• Brückner, Aleksander (1927) “skrzyp”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, page 498

Further reading

• skrzypce in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skrzypce in Polish dictionaries at PWN
• skrzypce in PWN's encyclopedia