skriuwe

West Frisian

Etymology

From Old Frisian skrīva, from Proto-Germanic *skrībaną, a late borrowing from Latin scrībō (“write”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrjoːwə/

Verb

skriuwe

1. to write

Inflection

Strong class 1
infinitive	skriuwe
3rd singular past	skreau
past participle	skreaun
infinitive	skriuwe
long infinitive	skriuwen
gerund	skriuwen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	skriuw	skreau
2nd singular	skriuwst	skreaust
clitic form	skriuwsto	skreausto
3rd singular	skriuwt	skreau
plural	skriuwe	skreauwen
imperative	skriuw
participles	skriuwend	skreaun

• (variant past-tense plural) skreaune, skreaunen

Weak class 1
infinitive	skriuwe
3rd singular past	skriuwde
past participle	skriuwd
infinitive	skriuwe
long infinitive	skriuwen
gerund	skriuwen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	skriuw	skriuwde
2nd singular	skriuwst	skriuwdest
clitic form	skriuwsto	skriuwdesto
3rd singular	skriuwt	skriuwde
plural	skriuwe	skriuwden
imperative	skriuw
participles	skriuwend	skriuwd

Further reading

• “skriuwe”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011