skriða

See also: skríða

Faroese

Etymology

From Old Norse skriða, from Proto-Germanic *skrīþaną (“to glide, crawl”).

Noun

skriða f (genitive singular skriðu, plural skriður)

1. landslide, landslip
2. scree
3. spray, foam; gust

Declension

f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skriða	skriðan	skriður	skriðurnar
accusative	skriðu	skriðuna	skriður	skriðurnar
dative	skriðu	skriðuni	skriðum	skriðunum
genitive	skriðu	skriðunnar	skriða	skriðanna

Verb

skriða (third person singular past indicative skriðaði, third person plural past indicative skriðaðu, supine skriðað)

1. to itch, to tickle
2. to scratch

Conjugation

Conjugation of skriða (group v-30)

infinitive	skriða
supine	skriðað
	present	past
first singular	skriði	skriðaði
second singular	skriðar	skriðaði
third singular	skriðar	skriðaði
plural	skriða	skriðaðu
participle (a6)1	skriðandi	skriðaður
	imperative
singular	skriða!
plural	skriðið!

¹Only the past participle being declined.

Related terms

• skriða

Icelandic

Etymology

From Old Norse skriða, from Proto-Germanic *skrīþaną (“to glide, crawl”). Borrowed into English as scree.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrɪːða/

  Rhymes: -ɪːða

Noun

skriða f (genitive singular skriðu, nominative plural skriður)

1. landslide, landslip, mudslide
2. avalanche
3. a steep mountain- or hillside mostly made up of gravel and loose rocks

Declension

Declension of skriða (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	skriða	skriðan	skriður	skriðurnar
accusative	skriðu	skriðuna	skriður	skriðurnar
dative	skriðu	skriðunni	skriðum	skriðunum
genitive	skriðu	skriðunnar	skriðna, skriða	skriðnanna, skriðanna