skosić

Polish

Etymology

From s- +‎ kosić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskɔ.ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
• Syllabification: sko‧sić

Verb

skosić pf (imperfective kosić)

1. (transitive) to mow, to scythe (to cut down grass or crops, to cut off as if with a scythe)
2. (transitive, figurative) to mow (to cut down or slaughter in great numbers)
3. (transitive, colloquial) to gain easily

   Hypernym: zdobyć

4. (transitive, prison slang) to snatch, to swipe (to steal)

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation

Conjugation of skosić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skosić
future tense	1st	skoszę			skosimy
	2nd	skosisz			skosicie
	3rd	skosi			skoszą
	impersonal	skosi się
past tense	1st	skosiłem, -(e)m skosił	skosiłam, -(e)m skosiła	skosiłom, -(e)m skosiło	skosiliśmy, -(e)śmy skosili	skosiłyśmy, -(e)śmy skosiły
	2nd	skosiłeś, -(e)ś skosił	skosiłaś, -(e)ś skosiła	skosiłoś, -(e)ś skosiło	skosiliście, -(e)ście skosili	skosiłyście, -(e)ście skosiły
	3rd	skosił	skosiła	skosiło	skosili	skosiły
	impersonal	skoszono
conditional	1st	skosiłbym, bym skosił	skosiłabym, bym skosiła	skosiłobym, bym skosiło	skosilibyśmy, byśmy skosili	skosiłybyśmy, byśmy skosiły
	2nd	skosiłbyś, byś skosił	skosiłabyś, byś skosiła	skosiłobyś, byś skosiło	skosilibyście, byście skosili	skosiłybyście, byście skosiły
	3rd	skosiłby, by skosił	skosiłaby, by skosiła	skosiłoby, by skosiło	skosiliby, by skosili	skosiłyby, by skosiły
	impersonal	skoszono by
imperative	1st	niech skoszę			skośmy
	2nd	skoś			skoście
	3rd	niech skosi			niech skoszą
passive adjectival participle		skoszony	skoszona	skoszone	skoszeni	skoszone
anterior adverbial participle		skosiwszy
verbal noun		skoszenie

Related terms

nouns

• kosa
• kosiarka
• kosiarz
• kosisko
• kośba
• kośnik
• pokos

 

verb

• podkaszać

 

Further reading

• skosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skosić in Polish dictionaries at PWN