skontrować

Polish

From s- +‎ kontrować.

skontrować pf

skontrować pf (imperfective kontrować)

(transitive, bridge) to double (to make a call that will double certain scoring points if the preceding bid becomes the contract)
(intransitive, boxing) to counter (to return a blow while receiving one)
Hypernym: odpowiedzieć

Conjugation of skontrować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skontrować
future tense	1^st	skontruję			skontrujemy
	2^nd	skontrujesz			skontrujecie
	3^rd	skontruje			skontrują
	impersonal	skontruje się
past tense	1^st	skontrowałem, -(e)m skontrował	skontrowałam, -(e)m skontrowała	skontrowałom, -(e)m skontrowało	skontrowaliśmy, -(e)śmy skontrowali	skontrowałyśmy, -(e)śmy skontrowały
	2^nd	skontrowałeś, -(e)ś skontrował	skontrowałaś, -(e)ś skontrowała	skontrowałoś, -(e)ś skontrowało	skontrowaliście, -(e)ście skontrowali	skontrowałyście, -(e)ście skontrowały
	3^rd	skontrował	skontrowała	skontrowało	skontrowali	skontrowały
	impersonal	skontrowano
conditional	1^st	skontrowałbym, bym skontrował	skontrowałabym, bym skontrowała	skontrowałobym, bym skontrowało	skontrowalibyśmy, byśmy skontrowali	skontrowałybyśmy, byśmy skontrowały
	2^nd	skontrowałbyś, byś skontrował	skontrowałabyś, byś skontrowała	skontrowałobyś, byś skontrowało	skontrowalibyście, byście skontrowali	skontrowałybyście, byście skontrowały
	3^rd	skontrowałby, by skontrował	skontrowałaby, by skontrowała	skontrowałoby, by skontrowało	skontrowaliby, by skontrowali	skontrowałyby, by skontrowały
	impersonal	skontrowano by
imperative	1^st	niech skontruję			skontrujmy
	2^nd	skontruj			skontrujcie
	3^rd	niech skontruje			niech skontrują
passive adjectival participle		skontrowany	skontrowana	skontrowane	skontrowani	skontrowane
anterior adverbial participle		skontrowawszy
verbal noun		skontrowanie

(nouns):