Jump to content

skonfrontować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ konfrontować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /skɔn.frɔnˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skon‧fron‧to‧wać

Verb

[edit]

skonfrontować pf (imperfective konfrontować)

  1. (transitive, literary) to confront (to set a thing side by side with; to compare)
    Synonym: zestawić
  2. (transitive, law) to bring face-to-face, to confront the defendant with the witnesses

Conjugation

[edit]
Conjugation of skonfrontować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skonfrontować
future tense 1st skonfrontuję skonfrontujemy
2nd skonfrontujesz skonfrontujecie
3rd skonfrontuje skonfrontują
impersonal skonfrontuje się
past tense 1st skonfrontowałem,
-(e)m skonfrontował
skonfrontowałam,
-(e)m skonfrontowała
skonfrontowałom,
-(e)m skonfrontowało
skonfrontowaliśmy,
-(e)śmy skonfrontowali
skonfrontowałyśmy,
-(e)śmy skonfrontowały
2nd skonfrontowałeś,
-(e)ś skonfrontował
skonfrontowałaś,
-(e)ś skonfrontowała
skonfrontowałoś,
-(e)ś skonfrontowało
skonfrontowaliście,
-(e)ście skonfrontowali
skonfrontowałyście,
-(e)ście skonfrontowały
3rd skonfrontował skonfrontowała skonfrontowało skonfrontowali skonfrontowały
impersonal skonfrontowano
conditional 1st skonfrontowałbym,
bym skonfrontował
skonfrontowałabym,
bym skonfrontowała
skonfrontowałobym,
bym skonfrontowało
skonfrontowalibyśmy,
byśmy skonfrontowali
skonfrontowałybyśmy,
byśmy skonfrontowały
2nd skonfrontowałbyś,
byś skonfrontował
skonfrontowałabyś,
byś skonfrontowała
skonfrontowałobyś,
byś skonfrontowało
skonfrontowalibyście,
byście skonfrontowali
skonfrontowałybyście,
byście skonfrontowały
3rd skonfrontowałby,
by skonfrontował
skonfrontowałaby,
by skonfrontowała
skonfrontowałoby,
by skonfrontowało
skonfrontowaliby,
by skonfrontowali
skonfrontowałyby,
by skonfrontowały
impersonal skonfrontowano by
imperative 1st niech skonfrontuję skonfrontujmy
2nd skonfrontuj skonfrontujcie
3rd niech skonfrontuje niech skonfrontują
passive adjectival participle skonfrontowany skonfrontowana skonfrontowane skonfrontowani skonfrontowane
anterior adverbial participle skonfrontowawszy
verbal noun skonfrontowanie
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]