Jump to content

skoślawieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ koślawieć. First attested in 1823.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /skɔˈɕla.vjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -avjɛt͡ɕ
  • Syllabification: sko‧śla‧wieć

Verb

[edit]

skoślawieć pf (imperfective koślawieć)

  1. (intransitive, rare) to bend, to crook (to become bent or hooked)
    Synonym: skoślawić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of skoślawieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skoślawieć
future tense 1st skoślawieję skoślawiejemy
2nd skoślawiejesz skoślawiejecie
3rd skoślawieje skoślawieją
impersonal skoślawieje się
past tense 1st skoślawiałem,
-(e)m skoślawiał
skoślawiałam,
-(e)m skoślawiała
skoślawiałom,
-(e)m skoślawiało
skoślawieliśmy,
-(e)śmy skoślawieli
skoślawiałyśmy,
-(e)śmy skoślawiały
2nd skoślawiałeś,
-(e)ś skoślawiał
skoślawiałaś,
-(e)ś skoślawiała
skoślawiałoś,
-(e)ś skoślawiało
skoślawieliście,
-(e)ście skoślawieli
skoślawiałyście,
-(e)ście skoślawiały
3rd skoślawiał skoślawiała skoślawiało skoślawieli skoślawiały
impersonal skoślawiano
conditional 1st skoślawiałbym,
bym skoślawiał
skoślawiałabym,
bym skoślawiała
skoślawiałobym,
bym skoślawiało
skoślawielibyśmy,
byśmy skoślawieli
skoślawiałybyśmy,
byśmy skoślawiały
2nd skoślawiałbyś,
byś skoślawiał
skoślawiałabyś,
byś skoślawiała
skoślawiałobyś,
byś skoślawiało
skoślawielibyście,
byście skoślawieli
skoślawiałybyście,
byście skoślawiały
3rd skoślawiałby,
by skoślawiał
skoślawiałaby,
by skoślawiała
skoślawiałoby,
by skoślawiało
skoślawieliby,
by skoślawieli
skoślawiałyby,
by skoślawiały
impersonal skoślawiano by
imperative 1st niech skoślawieję skoślawiejmy
2nd skoślawiej skoślawiejcie
3rd niech skoślawieje niech skoślawieją
anterior adverbial participle skoślawiawszy
verbal noun skoślawienie

References

[edit]
  1. ^ Krzysztof Celestyn Mrongowiusz (1823) Słownik niemiecko-polski[1] (in Polish), Albertinische Buch und Kunsthandlung, page 629

Further reading

[edit]