skipan
Appearance
Faroese
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse skipan (“order,arrangement”).
A substantivation of skipa (“to arrange”)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]skipan f (genitive singular skipanar, plural skipanir)
Declension
[edit]f2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
dative | skipan | skipanini | skipanum | skipanunum |
genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |
Derived terms
[edit]Old Norse
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From skipa (“to unload, ship”) + -an.
Noun
[edit]skipan f
- order, arrangement
- manning of a ship, crew
- place, berth
- due order, due course, disposition, arrangement
- orders
- change
Declension
[edit]feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skipan | skipanin | skipanir | skipanirnar |
accusative | skipan | skipanina | skipanir | skipanirnar |
dative | skipan | skipaninni | skipunum | skipununum |
genitive | skipanar | skipanarinnar | skipana | skipananna |
Further reading
[edit]- Zoëga, Geir T. (1910) “skipan”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 374; also available at the [https://archive.org/stream/concisedictionar001857
- page/374 Internet Archive]