skazać

See also: skażać

Polish

Etymology

From s- +‎ kazać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈska.zat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: ska‧zać

Verb

skazać pf (imperfective skazywać)

1. (transitive, law) to convict, to sentence [with na (+ accusative) ‘to something’]
2. (transitive) to doom [with na (+ accusative) ‘to something’]
3. (reflexive with się) to doom oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]

Conjugation

Conjugation of skazać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skazać
future tense	1st	skażę			skażemy
	2nd	skażesz			skażecie
	3rd	skaże			skażą
	impersonal	skaże się
past tense	1st	skazałem, -(e)m skazał	skazałam, -(e)m skazała	skazałom, -(e)m skazało	skazaliśmy, -(e)śmy skazali	skazałyśmy, -(e)śmy skazały
	2nd	skazałeś, -(e)ś skazał	skazałaś, -(e)ś skazała	skazałoś, -(e)ś skazało	skazaliście, -(e)ście skazali	skazałyście, -(e)ście skazały
	3rd	skazał	skazała	skazało	skazali	skazały
	impersonal	skazano
conditional	1st	skazałbym, bym skazał	skazałabym, bym skazała	skazałobym, bym skazało	skazalibyśmy, byśmy skazali	skazałybyśmy, byśmy skazały
	2nd	skazałbyś, byś skazał	skazałabyś, byś skazała	skazałobyś, byś skazało	skazalibyście, byście skazali	skazałybyście, byście skazały
	3rd	skazałby, by skazał	skazałaby, by skazała	skazałoby, by skazało	skazaliby, by skazali	skazałyby, by skazały
	impersonal	skazano by
imperative	1st	niech skażę			skażmy
	2nd	skaż			skażcie
	3rd	niech skaże			niech skażą
passive adjectival participle		skazany	skazana	skazane	skazani	skazane
anterior adverbial participle		skazawszy
verbal noun		skazanie

Further reading

• skazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skazać in Polish dictionaries at PWN