skłębić

Polish

Etymology

From s- +‎ kłębić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskwɛm.bit͡ɕ/

• Audio; “skłębić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛmbit͡ɕ
• Syllabification: skłę‧bić

Verb

skłębić pf (imperfective skłębiać)

1. (transitive) to crowd into a cluster

   Synonyms: stłoczyć, wzburzyć

2. (reflexive with się) to become crowded into a cluster

   Synonyms: stłoczyć się, wzburzyć się

Conjugation

Conjugation of skłębić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skłębić
future tense	1st	skłębię			skłębimy
	2nd	skłębisz			skłębicie
	3rd	skłębi			skłębią
	impersonal	skłębi się
past tense	1st	skłębiłem, -(e)m skłębił	skłębiłam, -(e)m skłębiła	skłębiłom, -(e)m skłębiło	skłębiliśmy, -(e)śmy skłębili	skłębiłyśmy, -(e)śmy skłębiły
	2nd	skłębiłeś, -(e)ś skłębił	skłębiłaś, -(e)ś skłębiła	skłębiłoś, -(e)ś skłębiło	skłębiliście, -(e)ście skłębili	skłębiłyście, -(e)ście skłębiły
	3rd	skłębił	skłębiła	skłębiło	skłębili	skłębiły
	impersonal	skłębiono
conditional	1st	skłębiłbym, bym skłębił	skłębiłabym, bym skłębiła	skłębiłobym, bym skłębiło	skłębilibyśmy, byśmy skłębili	skłębiłybyśmy, byśmy skłębiły
	2nd	skłębiłbyś, byś skłębił	skłębiłabyś, byś skłębiła	skłębiłobyś, byś skłębiło	skłębilibyście, byście skłębili	skłębiłybyście, byście skłębiły
	3rd	skłębiłby, by skłębił	skłębiłaby, by skłębiła	skłębiłoby, by skłębiło	skłębiliby, by skłębili	skłębiłyby, by skłębiły
	impersonal	skłębiono by
imperative	1st	niech skłębię			skłębmy
	2nd	skłęb			skłębcie
	3rd	niech skłębi			niech skłębią
passive adjectival participle		skłębiony	skłębiona	skłębione	skłębieni	skłębione
anterior adverbial participle		skłębiwszy
verbal noun		skłębienie

Further reading

• skłębić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skłębić in Polish dictionaries at PWN