sjølvgjeven

Norwegian Nynorsk

Etymology

From sjølv (“self”) +‎ gjeven (“given”).

Pronunciation

• IPA^(key): /²ʃœlːˌjeːʋɛn/, /²ʃøːlˌjeːʋɛn/

Adjective

sjølvgjeven (masculine and feminine sjølvgjeven, neuter sjølvgjeve, definite singular and plural sjølvgjevne, comparative meir sjølvgjeven, superlative mest sjølvgjeven)

1. certain, obvious, undoubted

References

• “sjølvgjeven” in The Nynorsk Dictionary.