sinmortigi

Esperanto

Etymology

From sin (“self”) +‎ mortigo (“killing”) +‎ -i (infinitive verb suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [sinmorˈtiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: sin‧mor‧ti‧gi

Verb

sinmortigi (present sinmortigas, past sinmortigis, future sinmortigos, conditional sinmortigus, volitive sinmortigu)

1. to commit suicide, to take one's own life

Conjugation

Conjugation of sinmortigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		sinmortigas		sinmortigis		sinmortigos
active participle		sinmortiganta	sinmortigantaj	sinmortiginta	sinmortigintaj	sinmortigonta	sinmortigontaj
	acc.	sinmortigantan	sinmortigantajn	sinmortigintan	sinmortigintajn	sinmortigontan	sinmortigontajn
passive participle		sinmortigata	sinmortigataj	sinmortigita	sinmortigitaj	sinmortigota	sinmortigotaj
	acc.	sinmortigatan	sinmortigatajn	sinmortigitan	sinmortigitajn	sinmortigotan	sinmortigotajn
nominal active participle		sinmortiganto	sinmortigantoj	sinmortiginto	sinmortigintoj	sinmortigonto	sinmortigontoj
	acc.	sinmortiganton	sinmortigantojn	sinmortiginton	sinmortigintojn	sinmortigonton	sinmortigontojn
nominal passive participle		sinmortigato	sinmortigatoj	sinmortigito	sinmortigitoj	sinmortigoto	sinmortigotoj
	acc.	sinmortigaton	sinmortigatojn	sinmortigiton	sinmortigitojn	sinmortigoton	sinmortigotojn
adverbial active participle		sinmortigante		sinmortiginte		sinmortigonte
adverbial passive participle		sinmortigate		sinmortigite		sinmortigote
		infinitive	sinmortigi	imperative	sinmortigu	conditional	sinmortigus

See also

• sinmortigo (“a suicide”)