simgecilik

Turkish

Etymology

simge (“symbol”) +‎ -ci- (“inclination”) +‎ -lik (“-hood, -ness”).

Pronunciation

• Hyphenation: sim‧ge‧ci‧lik

Noun

simgecilik (definite accusative simgeciliği, plural simgecilikler)

1. symbolism

   Synonym: sembolizm

Declension

Declension of simgecilik

	singular	plural
nominative	simgecilik	simgecilikler
definite accusative	simgeciliiği	simgecilikleri
dative	simgeciliiğe	simgeciliklere
locative	simgecilikte	simgeciliklerde
ablative	simgecilikten	simgeciliklerden
genitive	simgeciliiğin	simgeciliklerin

Further reading

• “simgecilik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “simgecilik”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı