sierżant

Polish

Etymology

Borrowed from French sergent, from Middle French, from Old French sergeant, sergent, serjant, sergient, sergant, from Medieval Latin or Late Latin serviēns, servientem, from Classical Latin serviēns.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕɛr.ʐant/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrʐant
• Syllabification: sier‧żant

Noun

sierżant m pers

1. sergeant

Declension

Declension of sierżant

	singular	plural
nominative	sierżant	sierżanci/sierżanty (deprecative)
genitive	sierżanta	sierżantów
dative	sierżantowi	sierżantom
accusative	sierżanta	sierżantów
instrumental	sierżantem	sierżantami
locative	sierżancie	sierżantach
vocative	sierżancie	sierżanci

Further reading

• sierżant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sierżant in Polish dictionaries at PWN