sicanus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek Σῐκᾱνός (Sĭkānós).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /siˈkaː.nus/, [s̠ɪˈkäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /siˈka.nus/, [siˈkäːnus]
Adjective
[edit]sicānus (feminine sicāna, neuter sicānum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | sicānus | sicāna | sicānum | sicānī | sicānae | sicāna | |
genitive | sicānī | sicānae | sicānī | sicānōrum | sicānārum | sicānōrum | |
dative | sicānō | sicānae | sicānō | sicānīs | |||
accusative | sicānum | sicānam | sicānum | sicānōs | sicānās | sicāna | |
ablative | sicānō | sicānā | sicānō | sicānīs | |||
vocative | sicāne | sicāna | sicānum | sicānī | sicānae | sicāna |
Synonyms
[edit]Noun
[edit]sicānus m (genitive sicānī); second declension
- a Sicanian man
Declension
[edit]Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sicānus | sicānī |
genitive | sicānī | sicānōrum |
dative | sicānō | sicānīs |
accusative | sicānum | sicānōs |
ablative | sicānō | sicānīs |
vocative | sicāne | sicānī |
References
[edit]- sicanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “sicanus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “sicanus”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray