sesaminus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Ancient Greek σησάμινος (sēsáminos).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /seːˈsa.mi.nus/, [s̠eːˈs̠ämɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /seˈsa.mi.nus/, [seˈs̬äːminus]
Adjective
[edit]sēsaminus (feminine sēsamina, neuter sēsaminum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | sēsaminus | sēsamina | sēsaminum | sēsaminī | sēsaminae | sēsamina | |
genitive | sēsaminī | sēsaminae | sēsaminī | sēsaminōrum | sēsaminārum | sēsaminōrum | |
dative | sēsaminō | sēsaminae | sēsaminō | sēsaminīs | |||
accusative | sēsaminum | sēsaminam | sēsaminum | sēsaminōs | sēsaminās | sēsamina | |
ablative | sēsaminō | sēsaminā | sēsaminō | sēsaminīs | |||
vocative | sēsamine | sēsamina | sēsaminum | sēsaminī | sēsaminae | sēsamina |
References
[edit]- “sesaminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sesaminus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.