seanadóir

Irish

Etymology

From Old Irish senatóir, from Latin senātor. By surface analysis, seanad (“senate”) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

seanadóir m (genitive singular seanadóra, nominative plural seanadóirí)

1. senator

Declension

Declension of seanadóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative seanadóir seanadóirí vocative a sheanadóir a sheanadóirí genitive seanadóra seanadóirí dative seanadóir seanadóirí forms with the definite article case singular plural nominative an seanadóir na seanadóirí genitive an tseanadóra na seanadóirí dative leis an seanadóir don seanadóir leis na seanadóirí

Derived terms

• seanadóireacht f (“senatorship”)
• seanadóiriúil (“senatorial”, adjective)

Mutation

Mutated forms of seanadóir

radical	lenition	eclipsis
seanadóir	sheanadóir after an, tseanadóir	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “seanadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “senatóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language