scrautum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Indo-European *(s)ker- (“to cut”); like Latin scrūta (“rubbish”) and scortum (“skin, hide”); cf. also scrōtum.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈskrau̯.tum/, [ˈs̠kräu̯t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈskrau̯.tum/, [ˈskräːu̯t̪um]
Noun
[edit]scrautum n (genitive scrautī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | scrautum | scrauta |
genitive | scrautī | scrautōrum |
dative | scrautō | scrautīs |
accusative | scrautum | scrauta |
ablative | scrautō | scrautīs |
vocative | scrautum | scrauta |
References
[edit]- scrautum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.