schylić

Polish

Etymology

From s- +‎ chylić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxɘ.lit͡ɕ/

• Audio 1; “schylić”:

  (file)

• Audio 2; “schylić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɘlit͡ɕ
• Syllabification: schy‧lić

Verb

schylić pf (imperfective schylać)

1. (transitive) to bow (e.g. one's head)
2. (reflexive with się) to bend down, to stoop

Conjugation

Conjugation of schylić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		schylić
future tense	1st	schylę			schylimy
	2nd	schylisz			schylicie
	3rd	schyli			schylą
	impersonal	schyli się
past tense	1st	schyliłem, -(e)m schylił	schyliłam, -(e)m schyliła	schyliłom, -(e)m schyliło	schyliliśmy, -(e)śmy schylili	schyliłyśmy, -(e)śmy schyliły
	2nd	schyliłeś, -(e)ś schylił	schyliłaś, -(e)ś schyliła	schyliłoś, -(e)ś schyliło	schyliliście, -(e)ście schylili	schyliłyście, -(e)ście schyliły
	3rd	schylił	schyliła	schyliło	schylili	schyliły
	impersonal	schylono
conditional	1st	schyliłbym, bym schylił	schyliłabym, bym schyliła	schyliłobym, bym schyliło	schylilibyśmy, byśmy schylili	schyliłybyśmy, byśmy schyliły
	2nd	schyliłbyś, byś schylił	schyliłabyś, byś schyliła	schyliłobyś, byś schyliło	schylilibyście, byście schylili	schyliłybyście, byście schyliły
	3rd	schyliłby, by schylił	schyliłaby, by schyliła	schyliłoby, by schyliło	schyliliby, by schylili	schyliłyby, by schyliły
	impersonal	schylono by
imperative	1st	niech schylę			schylmy
	2nd	schyl			schylcie
	3rd	niech schyli			niech schylą
passive adjectival participle		schylony	schylona	schylone	schyleni	schylone
anterior adverbial participle		schyliwszy
verbal noun		schylenie

Further reading

• schylić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• schylić in Polish dictionaries at PWN