Jump to content

schromieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ chromieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

schromieć pf (imperfective chromieć)

  1. (intransitive, archaic) to become lame, to develop a limp
    Synonyms: (obsolete) ochromieć, okuleć

Conjugation

[edit]
Conjugation of schromieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive schromieć
future tense 1st schromieję schromiejemy
2nd schromiejesz schromiejecie
3rd schromieje schromieją
impersonal schromieje się
past tense 1st schromiałem,
-(e)m schromiał
schromiałam,
-(e)m schromiała
schromiałom,
-(e)m schromiało
schromieliśmy,
-(e)śmy schromieli
schromiałyśmy,
-(e)śmy schromiały
2nd schromiałeś,
-(e)ś schromiał
schromiałaś,
-(e)ś schromiała
schromiałoś,
-(e)ś schromiało
schromieliście,
-(e)ście schromieli
schromiałyście,
-(e)ście schromiały
3rd schromiał schromiała schromiało schromieli schromiały
impersonal schromiano
conditional 1st schromiałbym,
bym schromiał
schromiałabym,
bym schromiała
schromiałobym,
bym schromiało
schromielibyśmy,
byśmy schromieli
schromiałybyśmy,
byśmy schromiały
2nd schromiałbyś,
byś schromiał
schromiałabyś,
byś schromiała
schromiałobyś,
byś schromiało
schromielibyście,
byście schromieli
schromiałybyście,
byście schromiały
3rd schromiałby,
by schromiał
schromiałaby,
by schromiała
schromiałoby,
by schromiało
schromieliby,
by schromieli
schromiałyby,
by schromiały
impersonal schromiano by
imperative 1st niech schromieję schromiejmy
2nd schromiej schromiejcie
3rd niech schromieje niech schromieją
anterior adverbial participle schromiawszy
verbal noun schromienie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]