schrikachtig

Dutch

Etymology

Compound of schrik (“fear, scare”) +‎ -achtig (“-like, -ish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxrɪkˌɑx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schrik‧ach‧tig

Adjective

schrikachtig (comparative schrikachtiger, superlative schrikachtigst)

1. anxious, jittery, prone to fear and being startled

Declension

Declension of schrikachtig
uninflected	schrikachtig
inflected	schrikachtige
comparative	schrikachtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		schrikachtig	schrikachtiger	het schrikachtigst het schrikachtigste
indefinite	m./f. sing.	schrikachtige	schrikachtigere	schrikachtigste
	n. sing.	schrikachtig	schrikachtiger	schrikachtigste
	plural	schrikachtige	schrikachtigere	schrikachtigste
definite		schrikachtige	schrikachtigere	schrikachtigste
partitive		schrikachtigs	schrikachtigers	—

Synonyms

• schrikkerig
• vreesachtig