schorzeć

Old Polish

Etymology

From s- +‎ chorzeć. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sxɔr̝ɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /sxɔr̝ɛt͡ɕ/

Verb

schorzeć pf

1. (attested in Greater Poland) to become weak or ill
   • 1890 [Fifteenth century], Bolesław Erzepki, editor, Szczątki dawnej polszczyzny‎^[1], Mogilno, page 182:

     Oczy moye schorzaly (languerunt) przed stradzø Puł 87, 9; Infirmata est zvøntlala vel szchorzala

     [Oczy moje schorzały (languerunt) przed stradzą Puł 87, 9; Infirmata est zwątlała vel schorzała]

Descendants

• Polish: schorzeć

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “schorzeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish schorzeć. By surface analysis, s- +‎ chorzeć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /ˈsxɔ.r̝ɛt͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈsxɔ.ʐɛt͡ɕ/

• Rhymes: -ɔʐɛt͡ɕ
• Syllabification: scho‧rzeć

Verb

schorzeć pf

1. (intransitive, obsolete or dialectal, Kielce) Synonym of zachorować

Conjugation

Conjugation of schorzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		schorzeć
future tense	1st	schorzeję			schorzejemy
	2nd	schorzejesz			schorzejecie
	3rd	schorzeje			schorzeją
	impersonal	schorzeje się
past tense	1st	schorzałem, -(e)m schorzał	schorzałam, -(e)m schorzała	schorzałom, -(e)m schorzało	schorzeliśmy, -(e)śmy schorzeli	schorzałyśmy, -(e)śmy schorzały
	2nd	schorzałeś, -(e)ś schorzał	schorzałaś, -(e)ś schorzała	schorzałoś, -(e)ś schorzało	schorzeliście, -(e)ście schorzeli	schorzałyście, -(e)ście schorzały
	3rd	schorzał	schorzała	schorzało	schorzeli	schorzały
	impersonal	schorzano
conditional	1st	schorzałbym, bym schorzał	schorzałabym, bym schorzała	schorzałobym, bym schorzało	schorzelibyśmy, byśmy schorzeli	schorzałybyśmy, byśmy schorzały
	2nd	schorzałbyś, byś schorzał	schorzałabyś, byś schorzała	schorzałobyś, byś schorzało	schorzelibyście, byście schorzeli	schorzałybyście, byście schorzały
	3rd	schorzałby, by schorzał	schorzałaby, by schorzała	schorzałoby, by schorzało	schorzeliby, by schorzeli	schorzałyby, by schorzały
	impersonal	schorzano by
imperative	1st	niech schorzeję			schorzejmy
	2nd	schorzej			schorzejcie
	3rd	niech schorzeje			niech schorzeją
anterior adverbial participle		schorzawszy
verbal noun		schorzenie

Derived terms

(adjective):

• schorzały

(noun):

• schorzenie

Further reading

• “SCHORZEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2015 April 2
• Aleksander Zdanowicz (1861) “schorzeć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “schorzeć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 47
• Władysław Siarkowski (1878) “zchorzeć”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 256