From Wiktionary, the free dictionary
scag + dealaigh
scagdhealaigh (present analytic scagdhealaíonn, future analytic scagdhealóidh, verbal noun scagdhealú, past participle scagdhealaithe)
- (medicine) to dialyze
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
scagdhealaím
|
scagdhealaíonn tú; scagdhealaír†
|
scagdhealaíonn sé, sí
|
scagdhealaímid; scagdhealaíonn muid
|
scagdhealaíonn sibh
|
scagdhealaíonn siad; scagdhealaíd†
|
a scagdhealaíonn; a scagdhealaíos
|
scagdhealaítear
|
past
|
scagdhealaigh mé; scagdhealaíos
|
scagdhealaigh tú; scagdhealaís
|
scagdhealaigh sé, sí
|
scagdhealaíomar; scagdhealaigh muid
|
scagdhealaigh sibh; scagdhealaíobhair
|
scagdhealaigh siad; scagdhealaíodar
|
a scagdhealaigh / ar scagdhealaigh*
|
scagdhealaíodh
|
past habitual
|
scagdhealaínn
|
scagdhealaíteá
|
scagdhealaíodh sé, sí
|
scagdhealaímis; scagdhealaíodh muid
|
scagdhealaíodh sibh
|
scagdhealaídís; scagdhealaíodh siad
|
a scagdhealaíodh / a scagdhealaíodh*
|
scagdhealaítí
|
future
|
scagdhealóidh mé; scagdhealód; scagdhealóchaidh mé†
|
scagdhealóidh tú; scagdhealóir†; scagdhealóchaidh tú†
|
scagdhealóidh sé, sí; scagdhealóchaidh sé, sí†
|
scagdhealóimid; scagdhealóidh muid; scagdhealóchaimid†; scagdhealóchaidh muid†
|
scagdhealóidh sibh; scagdhealóchaidh sibh†
|
scagdhealóidh siad; scagdhealóid†; scagdhealóchaidh siad†
|
a scagdhealóidh; a scagdhealós; a scagdhealóchaidh†; a scagdhealóchas†
|
scagdhealófar; scagdhealóchar†
|
conditional
|
scagdhealóinn; scagdhealóchainn†
|
scagdhealófá; scagdhealóchthá†
|
scagdhealódh sé, sí; scagdhealóchadh sé, sí†
|
scagdhealóimis; scagdhealódh muid; scagdhealóchaimis†; scagdhealóchadh muid†
|
scagdhealódh sibh; scagdhealóchadh sibh†
|
scagdhealóidís; scagdhealódh siad; scagdhealóchadh siad†
|
a scagdhealódh; a scagdhealóchadh† / a scagdhealódh*; a scagdhealóchadh*†
|
scagdhealófaí; scagdhealóchthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go scagdhealaí mé; go scagdhealaíod†
|
go scagdhealaí tú; go scagdhealaír†
|
go scagdhealaí sé, sí
|
go scagdhealaímid; go scagdhealaí muid
|
go scagdhealaí sibh
|
go scagdhealaí siad; go scagdhealaíd†
|
—
|
go scagdhealaítear
|
past
|
dá scagdhealaínn
|
dá scagdhealaíteá
|
dá scagdhealaíodh sé, sí
|
dá scagdhealaímis; dá scagdhealaíodh muid
|
dá scagdhealaíodh sibh
|
dá scagdhealaídís; dá scagdhealaíodh siad
|
—
|
dá scagdhealaítí
|
imperative
|
scagdhealaím
|
scagdhealaigh
|
scagdhealaíodh sé, sí
|
scagdhealaímis
|
scagdhealaígí; scagdhealaídh†
|
scagdhealaídís
|
—
|
scagdhealaítear
|
verbal noun
|
scagdhealú
|
past participle
|
scagdhealaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form