samouwolnienie

Polish

Etymology

From samo- (“self-”) +‎ uwolnienie (“liberation”).

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔ.u.vɔlˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: sa‧mo‧u‧wol‧nie‧nie

Noun

samouwolnienie n

1. (law, formal) jailbreak (escape from prison)

   Synonym: ucieczka z więzienia

   • 2001 January 6, “Poczuł się wolny”, in Dziennik Zachodni:

     — Nasz oskarżony przyznaje się do większości stawianych mu zarzutów. Twierdzi jednak, że nie dokonał samouwolnienia. Po prostu uznał, że skoro policja go rozkuła, to jest wolny i ma prawo sobie pójść — śmieje się rzecznik opolskiej Prokuratury Okręgowej, Roman Wawrzynek.

     “Our defendant pleads guilty to most of the charges he faces. He claims, however, that he is not guilty of jailbreak. He just figured that since the police had uncuffed him, he was free and had the right to go somewhere else,” laughs spokesperson for the Opole District Prosecutor’s Office, Roman Wawrzynek.

Declension

Declension of samouwolnienie

	singular	plural
nominative	samouwolnienie	samouwolnienia
genitive	samouwolnienia	samouwolnień
dative	samouwolnieniu	samouwolnieniom
accusative	samouwolnienie	samouwolnienia
instrumental	samouwolnieniem	samouwolnieniami
locative	samouwolnieniu	samouwolnieniach
vocative	samouwolnienie	samouwolnienia

Further reading

• samouwolnienie in Polish dictionaries at PWN