samouctwo

Polish

Etymology

From samouk +‎ -ctwo. Compare Czech samouctví.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈu.t͡stfɔ/
• Rhymes: -ut͡stfɔ
• Syllabification: sa‧mo‧u‧ctwo

Noun

samouctwo n

1. (singular only) autodidacticism, self-education, self-learning, self-teaching

   Synonyms: autodydaktyka, samokształcenie

Declension

Declension of samouctwo

	singular
nominative	samouctwo
genitive	samouctwa
dative	samouctwu
accusative	samouctwo
instrumental	samouctwem
locative	samouctwie
vocative	samouctwo

Related terms

(nouns):

• samouczek
• samouk

Further reading

• samouctwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samouctwo in Polish dictionaries at PWN