samobiczowanie

Polish

Etymology

From samo- +‎ biczowanie. Compare Belarusian самабічаванне (samabičavannje), Russian самобичевание (samobičevanije) and Ukrainian самобичува́ння (samobyčuvánnja).

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔ.bi.t͡ʂɔˈva.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: sa‧mo‧bi‧czo‧wa‧nie

Noun

samobiczowanie n

1. (historical) self-flagellation (practice of whipping oneself as penance for sins.)
2. (derogatory, literary, figurative) self-flagellation (intense feelings of guilt)

Declension

Declension of samobiczowanie

	singular	plural
nominative	samobiczowanie	samobiczowania
genitive	samobiczowania	samobiczowań
dative	samobiczowaniu	samobiczowaniom
accusative	samobiczowanie	samobiczowania
instrumental	samobiczowaniem	samobiczowaniami
locative	samobiczowaniu	samobiczowaniach
vocative	samobiczowanie	samobiczowania

Further reading

• samobiczowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samobiczowanie in Polish dictionaries at PWN