samobójczy

Polish

Etymology

From samobójca +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈbuj.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujt͡ʂɘ
• Syllabification: sa‧mo‧bój‧czy

Adjective

samobójczy (not comparable, derived adverb samobójczo)

1. (relational) suicide
2. suicidal (likely to commit, or to attempt to commit, suicide)

Declension

Declension of samobójczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samobójczy		samobójcza	samobójcze	samobójczy	samobójcze
genitive	samobójczego		samobójczej	samobójczego	samobójczych
dative	samobójczemu		samobójczej	samobójczemu	samobójczym
accusative	samobójczego	samobójczy	samobójczą	samobójcze	samobójczych	samobójcze
instrumental	samobójczym		samobójczą	samobójczym	samobójczymi
locative	samobójczym		samobójczej	samobójczym	samobójczych

Related terms

nouns

• samobój
• samobójca
• samobójczyni
• samobójstwo

 

Further reading

• samobójczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samobójczy in Polish dictionaries at PWN