sağma

Turkish

Noun

sağma (definite accusative sağmayı, plural sağmalar)

1. verbal noun of sağmak

Declension

Inflection
Nominative	sağma
Definite accusative	sağmayı
	Singular	Plural
Nominative	sağma	sağmalar
Definite accusative	sağmayı	sağmaları
Dative	sağmaya	sağmalara
Locative	sağmada	sağmalarda
Ablative	sağmadan	sağmalardan
Genitive	sağmanın	sağmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sağmam sağmalarım 2nd singular sağman sağmaların 3rd singular sağması sağmaları 1st plural sağmamız sağmalarımız 2nd plural sağmanız sağmalarınız 3rd plural sağmaları sağmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular sağmamı sağmalarımı 2nd singular sağmanı sağmalarını 3rd singular sağmasını sağmalarını 1st plural sağmamızı sağmalarımızı 2nd plural sağmanızı sağmalarınızı 3rd plural sağmalarını sağmalarını Dative Singular Plural 1st singular sağmama sağmalarıma 2nd singular sağmana sağmalarına 3rd singular sağmasına sağmalarına 1st plural sağmamıza sağmalarımıza 2nd plural sağmanıza sağmalarınıza 3rd plural sağmalarına sağmalarına Locative Singular Plural 1st singular sağmamda sağmalarımda 2nd singular sağmanda sağmalarında 3rd singular sağmasında sağmalarında 1st plural sağmamızda sağmalarımızda 2nd plural sağmanızda sağmalarınızda 3rd plural sağmalarında sağmalarında Ablative Singular Plural 1st singular sağmamdan sağmalarımdan 2nd singular sağmandan sağmalarından 3rd singular sağmasından sağmalarından 1st plural sağmamızdan sağmalarımızdan 2nd plural sağmanızdan sağmalarınızdan 3rd plural sağmalarından sağmalarından Genitive Singular Plural 1st singular sağmamın sağmalarımın 2nd singular sağmanın sağmalarının 3rd singular sağmasının sağmalarının 1st plural sağmamızın sağmalarımızın 2nd plural sağmanızın sağmalarınızın 3rd plural sağmalarının sağmalarının

Verb

sağma

1. second-person singular negative imperative of sağmak

Further reading

• “sağma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu