słuchacz

Polish

Etymology

From słuchać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈswu.xat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxat͡ʂ
• Syllabification: słu‧chacz

Noun

słuchacz m pers (female equivalent słuchaczka)

1. listener
2. attendee, student (on a course, etc.)

Declension

Declension of słuchacz

	singular	plural
nominative	słuchacz	słuchacze
genitive	słuchacza	słuchaczy
dative	słuchaczowi	słuchaczom
accusative	słuchacza	słuchaczy
instrumental	słuchaczem	słuchaczami
locative	słuchaczu	słuchaczach
vocative	słuchaczu	słuchacze

Further reading

• słuchacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• słuchacz in Polish dictionaries at PWN