Jump to content

słómiecznik

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

słómiecznik m inan

  1. (Lubawa) Alternative form of słonecznik

Further reading

[edit]
  • Kazimierz Nitsch (1907) “słómiecznik”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 392