söz almak

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish سوز آلمق (söz almak). By surface analysis, söz +‎ almak.

Verb

söz almak (third-person singular simple present söz alır)

1. to obtain a promise
2. to take the floor

Conjugation

Conjugation of söz almak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			söz almak
impersonal participle	imperfective		söz alan
	perfective		söz almış
	prospective		söz alacak
personal participle	non-prospective		söz aldığım	söz aldığın	söz aldığı	söz aldığımız	söz aldığınız	söz aldıkları
	prospective		söz alacağım	söz alacağın	söz alacağı	söz alacağımız	söz alacağınız	söz alacakları
verbal noun			söz alma
way of doing			söz alış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz alırım	söz alırsın	söz alır	söz alırız	söz alırsınız	söz alırlar
		imperfective	söz alıyorum	söz alıyorsun	söz alıyor	söz alıyoruz	söz alıyorsunuz	söz alıyorlar
	past	perfective	söz aldım	söz aldın	söz aldı	söz aldık	söz aldınız	söz aldılar
		imperfective	söz alıyordum	söz alıyordun	söz alıyordu	söz alıyorduk	söz alıyordunuz	söz alıyorlardı (or söz alıyordular)
	future		söz alacağım	söz alacaksın	söz alacak	söz alacağız	söz alacaksınız	söz alacaklar
	future-in-the-past	definite	söz alacaktım	söz alacaktın	söz alacaktı	söz alacaktık	söz alacaktınız	söz alacaklardı
		indefinite	söz alırdım	söz alırdın	söz alırdı	söz alırdık	söz alırdınız	söz alırlardı
inferential	perfective		söz almışım	söz almışsın	söz almış	söz almışız	söz almışsınız	söz almışlar
	aorist		söz alırmışım	söz alırmışsın	söz alırmış	söz alırmışız	söz alırmışsınız	söz alırlarmış (or söz alırmışlar)
	imperfective		söz alıyormuşum	söz alıyormuşsun	söz alıyormuş	söz alıyormuşuz	söz alıyormuşsunuz	söz alıyorlarmış
conditional	simple		söz alsam	söz alsan	söz alsa	söz alsak	söz alsanız	söz alsalar
	perfective		söz alsaydım	söz alsaydın	söz alsaydı	söz alsaydık	söz alsaydınız	söz alsaydılar
optative			söz alayım	söz alasın	söz ala	söz alalım	söz alasınız	söz alalar
progressive			söz almaktayım	söz almaktasın	söz almakta	söz almaktayız	söz almaktasınız	söz almaktalar
necessitative			söz almalıyım	söz almalısın	söz almalı	söz almalıyız	söz almalısınız	söz almalılar
imperative				söz al	söz alsın		söz alın	söz alsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz alır mıyım?	söz alır mısın?	söz alır mı?	söz alır mıyız?	söz alır mısınız?	söz alırlar mı?
		imperfective	söz alıyor muyum?	söz alıyor musun?	söz alıyor mu?	söz alıyor muyuz?	söz alıyor musunuz?	söz alıyorlar mı?
	past	perfective	söz aldım mı?	söz aldın mı?	söz aldı mı?	söz aldık mı?	söz aldınız mı?	söz aldılar mı?
		imperfective	söz alıyor muydum?	söz alıyor muydun?	söz alıyor muydu?	söz alıyor muyduk?	söz alıyor muydunuz?	söz alıyorlar mıydı?
	future		söz alacak mıyım?	söz alacak mısın?	söz alacak mı?	söz alacak mıyız?	söz alacak mısınız?	söz alacaklar mı?
inferential	perfective		söz almış mıyım?	söz almış mısın?	söz almış mı?	söz almış mıyız?	söz almış mısınız?	söz almışlar mı?
	aorist		söz alır mıymışım?	söz alır mıymışsın?	söz alır mıymış?	söz alır mıymışız?	söz alır mıymışsınız?	söz alırlar mıymış?
	imperfective		söz alıyor muymuşum?	söz alıyor muymuşsun?	söz alıyor muymuş?	söz alıyor muymuşuz?	söz alıyor muymuşsunuz?	söz alıyorlar mıymış?
conditional	simple		söz alsam mı?	söz alsan mı?	söz alsa mı?	söz alsak mı?	söz alsanız mı?	söz alsalar mı?
	perfective		söz alsa mıydım?	söz alsa mıydın?	söz alsa mıydı?	söz alsa mıydık?	söz alsa mıydınız?	söz alsalar mıydı?
progressive			söz almakta mıyım?	söz almakta mısın?	söz almakta mı?	söz almakta mıyız?	söz almakta mısınız?	söz almaktalar mı?
necessitative			söz almalı mıyım?	söz almalı mısın?	söz almalı mı?	söz almalı mıyız?	söz almalı mısınız?	söz almalılar mı?
Negative declarative
infinitive			söz almamak
impersonal participle	imperfective		söz almayan
	perfective		söz almamış
	prospective		söz almayacak
personal participle	non-prospective		söz almadığım	söz almadığın	söz almadığı	söz almadığımız	söz almadığınız	söz almadıkları
	prospective		söz almayacağım	söz almayacağın	söz almayacağı	söz almayacağımız	söz almayacağınız	söz almayacakları
verbal noun			söz almama
way of doing			söz almayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz almam	söz almazsın	söz almaz	söz almayız	söz almazsınız	söz almazlar
		imperfective	söz almıyorum	söz almıyorsun	söz almıyor	söz almıyoruz	söz almıyorsunuz	söz almıyorlar
	past	perfective	söz almadım	söz almadın	söz almadı	söz almadık	söz almadınız	söz almadılar
		imperfective	söz almıyordum	söz almıyordun	söz almıyordu	söz almıyorduk	söz almıyordunuz	söz almıyorlardı
	future		söz almayacağım	söz almayacaksın	söz almayacak	söz almayacağız	söz almayacaksınız	söz almayacaklar
inferential	perfective		söz almamışım	söz almamışsın	söz almamış	söz almamışız	söz almamışsınız	söz almamışlar
	aorist		söz almazmışım	söz almazmışsın	söz almazmış	söz almazmışız	söz almazmışsınız	söz almazlarmış
	imperfective		söz almıyormuşum	söz almıyormuşsun	söz almıyormuş	söz almıyormuşuz	söz almıyormuşsunuz	söz almıyorlarmış
conditional	simple		söz almasam	söz almasan	söz almasa	söz almasak	söz almasanız	söz almasalar
	perfective		söz almasaydım	söz almasaydın	söz almasaydı	söz almasaydık	söz almasaydınız	söz almasaydılar
optative			söz almayayım	söz almayasın	söz almaya	söz almayalım	söz almayasınız	söz almayalar
progressive			söz almamaktayım	söz almamaktasın	söz almamakta	söz almamaktayız	söz almamaktasınız	söz almamaktalar
necessitative			söz almamalıyım	söz almamalısın	söz almamalı	söz almamalıyız	söz almamalısınız	söz almamalılar
imperative				söz alma	söz almasın		söz almayın	söz almasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	söz almaz mıyım?	söz almaz mısın?	söz almaz mı?	söz almaz mıyız?	söz almaz mısınız?	söz almazlar mı?
		imperfective	söz almıyor muyum?	söz almıyor musun?	söz almıyor mu?	söz almıyor muyuz?	söz almıyor musunuz?	söz almıyorlar mı?
	past	perfective	söz almadım mı?	söz almadın mı?	söz almadı mı?	söz almadık mı?	söz almadınız mı?	söz almadılar mı?
		imperfective	söz almıyor muydum?	söz almıyor muydun?	söz almıyor muydu?	söz almıyor muyduk?	söz almıyor muydunuz?	söz almıyorlar mıydı?
	future		söz almayacak mıyım?	söz almayacak mısın?	söz almayacak mı?	söz almayacak mıyız?	söz almayacak mısınız?	söz almayacaklar mı?
inferential	perfective		söz almamış mıyım?	söz almamış mısın?	söz almamış mı?	söz almamış mıyız?	söz almamış mısınız?	söz almamışlar mı?
	aorist		söz almaz mıymışım?	söz almaz mıymışsın?	söz almaz mıymış?	söz almaz mıymışız?	söz almaz mıymışsınız?	söz almazlar mıymış?
	imperfective		söz almıyor muymuşum?	söz almıyor muymuşsun?	söz almıyor muymuş?	söz almıyor muymuşuz?	söz almıyor muymuşsunuz?	söz almıyorlar mıymış?
conditional	simple		söz almasam mı?	söz almasan mı?	söz almasa mı?	söz almasak mı?	söz almasanız mı?	söz almasalar mı?
	perfective		söz almasa mıydım?	söz almasa mıydın?	söz almasa mıydı?	söz almasa mıydık?	söz almasa mıydınız?	söz almasalar mıydı?
progressive			söz almamakta mıyım?	söz almamakta mısın?	söz almamakta mı?	söz almamakta mıyız?	söz almamakta mısınız?	söz almamaktalar mı?
necessitative			söz almamalı mıyım?	söz almamalı mısın?	söz almamalı mı?	söz almamalı mıyız?	söz almamalı mısınız?	söz almamalılar mı?

References

• Avery, Robert et al., editors (2013), “söz”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
• Çağbayır, Yaşar (2007) “söz”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 4, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4323
• Kélékian, Diran (1911) “سوز”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 699b