séantóir

Irish

Etymology

From séan (“deny”) +‎ -tóir.

Noun

séantóir m (genitive singular séantóra, nominative plural séantóirí)

1. denier, renegade
2. (religion) apostate

Declension

Declension of séantóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative séantóir séantóirí vocative a shéantóir a shéantóirí genitive séantóra séantóirí dative séantóir séantóirí forms with the definite article case singular plural nominative an séantóir na séantóirí genitive an tséantóra na séantóirí dative leis an séantóir don séantóir leis na séantóirí

Derived terms

• feoilséantóir (“vegetarian”)
• séantóir athrú aeráide (“climate change denier”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “séantóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN