rzymskokatolicki

Polish

Etymology

From rzymski +‎ -o- +‎ katolicki.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɘm.skɔ.ka.tɔˈlit͡s.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ski
• Syllabification: rzym‧sko‧ka‧to‧lic‧ki

Adjective

rzymskokatolicki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, Roman Catholicism) Roman Catholic (of or pertaining to the Roman Catholic Church)
2. (relational, Roman Catholicism) Roman Catholic (of or pertaining to the Roman/Latin Rite)

Declension

Declension of rzymskokatolicki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzymskokatolicki		rzymskokatolicka	rzymskokatolickie	rzymskokatoliccy	rzymskokatolickie
genitive	rzymskokatolickiego		rzymskokatolickiej	rzymskokatolickiego	rzymskokatolickich
dative	rzymskokatolickiemu		rzymskokatolickiej	rzymskokatolickiemu	rzymskokatolickim
accusative	rzymskokatolickiego	rzymskokatolicki	rzymskokatolicką	rzymskokatolickie	rzymskokatolickich	rzymskokatolickie
instrumental	rzymskokatolickim		rzymskokatolicką	rzymskokatolickim	rzymskokatolickimi
locative	rzymskokatolickim		rzymskokatolickiej	rzymskokatolickim	rzymskokatolickich

Related terms

noun

• rzymski katolicyzm

 

Further reading

• rzymskokatolicki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzymskokatolicki in Polish dictionaries at PWN