rzepień

See also: Rzepień

Polish

Etymology

From rzep +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛ.pjɛɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpjɛɲ
• Syllabification: rze‧pień

Noun

rzepień m inan

1. cocklebur (plant of the genus Xanthium)

Declension

Declension of rzepień

	singular	plural
nominative	rzepień	rzepienie
genitive	rzepienia	rzepieni
dative	rzepieniowi	rzepieniom
accusative	rzepień	rzepienie
instrumental	rzepieniem	rzepieniami
locative	rzepieniu	rzepieniach
vocative	rzepieniu	rzepienie

Derived terms

• rzepień ciernisty
• rzepień kolczasty
• rzepień pospolity

 

Further reading

• rzepień in Polish dictionaries at PWN