rzemieślniczy

Polish

Etymology

From rzemieślnik +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛ.mjɛɕlˈɲi.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: rze‧mieśl‧ni‧czy

Adjective

rzemieślniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) artisans'; artisanal (relating to artisans)
2. artisanal (involving skilled work that is not very mechanised)

Declension

Declension of rzemieślniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzemieślniczy		rzemieślnicza	rzemieślnicze	rzemieślniczy	rzemieślnicze
genitive	rzemieślniczego		rzemieślniczej	rzemieślniczego	rzemieślniczych
dative	rzemieślniczemu		rzemieślniczej	rzemieślniczemu	rzemieślniczym
accusative	rzemieślniczego	rzemieślniczy	rzemieślniczą	rzemieślnicze	rzemieślniczych	rzemieślnicze
instrumental	rzemieślniczym		rzemieślniczą	rzemieślniczym	rzemieślniczymi
locative	rzemieślniczym		rzemieślniczej	rzemieślniczym	rzemieślniczych

Related terms

• rzemieślniczka
• rzemieślnik
• rzemiosło

 

Further reading

• rzemieślniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzemieślniczy in Polish dictionaries at PWN