rytmiczny

Polish

Etymology

From rytm +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɘtˈmit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: ryt‧micz‧ny

Adjective

rytmiczny (comparative bardziej rytmiczny, superlative najbardziej rytmiczny, derived adverb rytmicznie)

1. rhythmic, rhythmical

   Rytmiczny dźwięk sprawił, że zasnąłem. ― The rhythmical sound made me fall asleep.

Declension

Declension of rytmiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rytmiczny		rytmiczna	rytmiczne	rytmiczni	rytmiczne
genitive	rytmicznego		rytmicznej	rytmicznego	rytmicznych
dative	rytmicznemu		rytmicznej	rytmicznemu	rytmicznym
accusative	rytmicznego	rytmiczny	rytmiczną	rytmiczne	rytmicznych	rytmiczne
instrumental	rytmicznym		rytmiczną	rytmicznym	rytmicznymi
locative	rytmicznym		rytmicznej	rytmicznym	rytmicznych

Further reading

• rytmiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rytmiczny in Polish dictionaries at PWN