rygiel

See also: Rygiel

Polish

Etymology

Borrowed from German Riegel, from Middle High German rigel, from Old High German rigil.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɘ.ɡjɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘɡjɛl
• Syllabification: ry‧giel
• Homophone: Rygiel

Noun

rygiel m inan

1. (construction) bar, bolt (sliding pin or bar in a lock or latch mechanism)

   Synonyms: zasuwa, zawora

2. (construction) horizontal beam

   Synonym: rozwora

3. (construction) nog, nogging

Declension

Declension of rygiel

	singular	plural
nominative	rygiel	rygle
genitive	rygla	rygli
dative	ryglowi	ryglom
accusative	rygiel	rygle
instrumental	ryglem	ryglami
locative	ryglu	ryglach
vocative	ryglu	rygle

Derived terms

adjective

• ryglowy

 

noun

• ryglówka

 

verbs

• ryglować
• zaryglować
• zaryglowywać

 

Further reading

• rygiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rygiel in Polish dictionaries at PWN