runiczny

Polish

Etymology

From runa +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: ru‧nicz‧ny

Adjective

runiczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) runic (of, pertaining to, or written using runes)

   Synonyms: (rare) runiany, (obsolete) runicki, runowy

Declension

Declension of runiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	runiczny		runiczna	runiczne	runiczni	runiczne
genitive	runicznego		runicznej	runicznego	runicznych
dative	runicznemu		runicznej	runicznemu	runicznym
accusative	runicznego	runiczny	runiczną	runiczne	runicznych	runiczne
instrumental	runicznym		runiczną	runicznym	runicznymi
locative	runicznym		runicznej	runicznym	runicznych

Related terms

adjectives

• runiany
• runicki
• runowy

 

nouns

• runa
• runolog
• runologia

 

Further reading

• runiczny in Polish dictionaries at PWN