rumienić

Polish

Etymology

From rumiany +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruˈmjɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio 1; “rumienić”:

  (file)

• Audio 2; “rumienić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: ru‧mie‧nić

Verb

rumienić impf (perfective zarumienić)

1. (transitive) to make ruddy
2. (transitive, cooking) to brown
3. (reflexive with się) to blush, to flush
4. (reflexive with się, cooking) to brown, to go brown

Conjugation

Conjugation of rumienić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rumienić
present tense	1st	rumienię			rumienimy
	2nd	rumienisz			rumienicie
	3rd	rumieni			rumienią
	impersonal	rumieni się
past tense	1st	rumieniłem, -(e)m rumienił	rumieniłam, -(e)m rumieniła	rumieniłom, -(e)m rumieniło	rumieniliśmy, -(e)śmy rumienili	rumieniłyśmy, -(e)śmy rumieniły
	2nd	rumieniłeś, -(e)ś rumienił	rumieniłaś, -(e)ś rumieniła	rumieniłoś, -(e)ś rumieniło	rumieniliście, -(e)ście rumienili	rumieniłyście, -(e)ście rumieniły
	3rd	rumienił	rumieniła	rumieniło	rumienili	rumieniły
	impersonal	rumieniono
future tense	1st	będę rumienił, będę rumienić	będę rumieniła, będę rumienić	będę rumieniło, będę rumienić	będziemy rumienili, będziemy rumienić	będziemy rumieniły, będziemy rumienić
	2nd	będziesz rumienił, będziesz rumienić	będziesz rumieniła, będziesz rumienić	będziesz rumieniło, będziesz rumienić	będziecie rumienili, będziecie rumienić	będziecie rumieniły, będziecie rumienić
	3rd	będzie rumienił, będzie rumienić	będzie rumieniła, będzie rumienić	będzie rumieniło, będzie rumienić	będą rumienili, będą rumienić	będą rumieniły, będą rumienić
	impersonal	będzie rumienić się
conditional	1st	rumieniłbym, bym rumienił	rumieniłabym, bym rumieniła	rumieniłobym, bym rumieniło	rumienilibyśmy, byśmy rumienili	rumieniłybyśmy, byśmy rumieniły
	2nd	rumieniłbyś, byś rumienił	rumieniłabyś, byś rumieniła	rumieniłobyś, byś rumieniło	rumienilibyście, byście rumienili	rumieniłybyście, byście rumieniły
	3rd	rumieniłby, by rumienił	rumieniłaby, by rumieniła	rumieniłoby, by rumieniło	rumieniliby, by rumienili	rumieniłyby, by rumieniły
	impersonal	rumieniono by
imperative	1st	niech rumienię			rumieńmy
	2nd	rumień			rumieńcie
	3rd	niech rumieni			niech rumienią
active adjectival participle		rumieniący	rumieniąca	rumieniące	rumieniący	rumieniące
passive adjectival participle		rumieniony	rumieniona	rumienione	rumienieni	rumienione
contemporary adverbial participle		rumieniąc
verbal noun		rumienienie

Further reading

• rumienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rumienić in Polish dictionaries at PWN