ruĝi

See also: rugi and rugí

Esperanto

Etymology

From ruĝa (“red”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrud͡ʒi]
• Rhymes: -ud͡ʒi
• Hyphenation: ru‧ĝi

Verb

ruĝi (present ruĝas, past ruĝis, future ruĝos, conditional ruĝus, volitive ruĝu)

1. (intransitive) to be red in color, to have a red hue
   red:  

   Lantu! La lumo ruĝas. ― Slow down! The light is red.

Conjugation

Conjugation of ruĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ruĝas		ruĝis		ruĝos
active participle		ruĝanta	ruĝantaj	ruĝinta	ruĝintaj	ruĝonta	ruĝontaj
	acc.	ruĝantan	ruĝantajn	ruĝintan	ruĝintajn	ruĝontan	ruĝontajn
nominal active participle		ruĝanto	ruĝantoj	ruĝinto	ruĝintoj	ruĝonto	ruĝontoj
	acc.	ruĝanton	ruĝantojn	ruĝinton	ruĝintojn	ruĝonton	ruĝontojn
adverbial active participle		ruĝante		ruĝinte		ruĝonte
		infinitive	ruĝi	imperative	ruĝu	conditional	ruĝus

Related terms

• ruĝa (“red”)
• ruĝe (“redly”)
• ruĝo (“the color red”)