rozwikłanie

Polish

Etymology

From rozwikłać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.viˈkwa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: roz‧wi‧kła‧nie

Noun

rozwikłanie n

1. verbal noun of rozwikłać

Declension

Declension of rozwikłanie

	singular
nominative	rozwikłanie
genitive	rozwikłania
dative	rozwikłaniu
accusative	rozwikłanie
instrumental	rozwikłaniem
locative	rozwikłaniu
vocative	rozwikłanie