rozwidnić

Polish

Etymology

From roz- +‎ widny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈvid.ɲit͡ɕ/
• Rhymes: -idɲit͡ɕ
• Syllabification: roz‧wid‧nić

Verb

rozwidnić pf (imperfective rozwidniać)

1. (transitive) to make bright, to make light
2. (reflexive with się) to become bright, to become light
3. (reflexive with się, of day or dawn) to break, to begin

Conjugation

Conjugation of rozwidnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozwidnić
future tense	1st	rozwidnię			rozwidnimy
	2nd	rozwidnisz			rozwidnicie
	3rd	rozwidni			rozwidnią
	impersonal	rozwidni się
past tense	1st	rozwidniłem, -(e)m rozwidnił	rozwidniłam, -(e)m rozwidniła	rozwidniłom, -(e)m rozwidniło	rozwidniliśmy, -(e)śmy rozwidnili	rozwidniłyśmy, -(e)śmy rozwidniły
	2nd	rozwidniłeś, -(e)ś rozwidnił	rozwidniłaś, -(e)ś rozwidniła	rozwidniłoś, -(e)ś rozwidniło	rozwidniliście, -(e)ście rozwidnili	rozwidniłyście, -(e)ście rozwidniły
	3rd	rozwidnił	rozwidniła	rozwidniło	rozwidnili	rozwidniły
	impersonal	rozwidniono
conditional	1st	rozwidniłbym, bym rozwidnił	rozwidniłabym, bym rozwidniła	rozwidniłobym, bym rozwidniło	rozwidnilibyśmy, byśmy rozwidnili	rozwidniłybyśmy, byśmy rozwidniły
	2nd	rozwidniłbyś, byś rozwidnił	rozwidniłabyś, byś rozwidniła	rozwidniłobyś, byś rozwidniło	rozwidnilibyście, byście rozwidnili	rozwidniłybyście, byście rozwidniły
	3rd	rozwidniłby, by rozwidnił	rozwidniłaby, by rozwidniła	rozwidniłoby, by rozwidniło	rozwidniliby, by rozwidnili	rozwidniłyby, by rozwidniły
	impersonal	rozwidniono by
imperative	1st	niech rozwidnię			rozwidnijmy
	2nd	rozwidnij			rozwidnijcie
	3rd	niech rozwidni			niech rozwidnią
passive adjectival participle		rozwidniony	rozwidniona	rozwidnione	rozwidnieni	rozwidnione
anterior adverbial participle		rozwidniwszy
verbal noun		rozwidnienie

Further reading

• rozwidnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozwidnić in Polish dictionaries at PWN