roztoczyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ toczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈtɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: roz‧to‧czyć

Verb

roztoczyć pf (imperfective roztaczać)

1. (transitive, literary or archaic) to unroll, to unfurl, to unfold
2. (transitive) to give forth, to emanate, to ooze
3. (transitive, figurative) to present, to show or tell
4. (reflexive with się) to unfold, to unfurl

Conjugation

Conjugation of roztoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		roztoczyć
future tense	1st	roztoczę			roztoczymy
	2nd	roztoczysz			roztoczycie
	3rd	roztoczy			roztoczą
	impersonal	roztoczy się
past tense	1st	roztoczyłem, -(e)m roztoczył	roztoczyłam, -(e)m roztoczyła	roztoczyłom, -(e)m roztoczyło	roztoczyliśmy, -(e)śmy roztoczyli	roztoczyłyśmy, -(e)śmy roztoczyły
	2nd	roztoczyłeś, -(e)ś roztoczył	roztoczyłaś, -(e)ś roztoczyła	roztoczyłoś, -(e)ś roztoczyło	roztoczyliście, -(e)ście roztoczyli	roztoczyłyście, -(e)ście roztoczyły
	3rd	roztoczył	roztoczyła	roztoczyło	roztoczyli	roztoczyły
	impersonal	roztoczono
conditional	1st	roztoczyłbym, bym roztoczył	roztoczyłabym, bym roztoczyła	roztoczyłobym, bym roztoczyło	roztoczylibyśmy, byśmy roztoczyli	roztoczyłybyśmy, byśmy roztoczyły
	2nd	roztoczyłbyś, byś roztoczył	roztoczyłabyś, byś roztoczyła	roztoczyłobyś, byś roztoczyło	roztoczylibyście, byście roztoczyli	roztoczyłybyście, byście roztoczyły
	3rd	roztoczyłby, by roztoczył	roztoczyłaby, by roztoczyła	roztoczyłoby, by roztoczyło	roztoczyliby, by roztoczyli	roztoczyłyby, by roztoczyły
	impersonal	roztoczono by
imperative	1st	niech roztoczę			roztoczmy
	2nd	roztocz			roztoczcie
	3rd	niech roztoczy			niech roztoczą
passive adjectival participle		roztoczony	roztoczona	roztoczone	roztoczeni	roztoczone
anterior adverbial participle		roztoczywszy
verbal noun		roztoczenie

Further reading

• roztoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztoczyć in Polish dictionaries at PWN