From Wiktionary, the free dictionary
From roz- + rzucić.
rozrzucić pf (imperfective rozrzucać)
- (transitive, reflexive with się) to scatter, to disperse, to strew
| Conjugation of rozrzucić pf
|
| rozrzucić
|
| rozrzucę
|
rozrzucimy
|
| rozrzucisz
|
rozrzucicie
|
| rozrzuci
|
rozrzucą
|
| rozrzuci się
|
rozrzuciłem,
-(e)m rozrzucił
|
rozrzuciłam,
-(e)m rozrzuciła
|
rozrzuciłom,
-(e)m rozrzuciło
|
rozrzuciliśmy,
-(e)śmy rozrzucili
|
rozrzuciłyśmy,
-(e)śmy rozrzuciły
|
rozrzuciłeś,
-(e)ś rozrzucił
|
rozrzuciłaś,
-(e)ś rozrzuciła
|
rozrzuciłoś,
-(e)ś rozrzuciło
|
rozrzuciliście,
-(e)ście rozrzucili
|
rozrzuciłyście,
-(e)ście rozrzuciły
|
| rozrzucił
|
rozrzuciła
|
rozrzuciło
|
rozrzucili
|
rozrzuciły
|
| rozrzucono
|
rozrzuciłbym,
bym rozrzucił
|
rozrzuciłabym,
bym rozrzuciła
|
rozrzuciłobym,
bym rozrzuciło
|
rozrzucilibyśmy,
byśmy rozrzucili
|
rozrzuciłybyśmy,
byśmy rozrzuciły
|
rozrzuciłbyś,
byś rozrzucił
|
rozrzuciłabyś,
byś rozrzuciła
|
rozrzuciłobyś,
byś rozrzuciło
|
rozrzucilibyście,
byście rozrzucili
|
rozrzuciłybyście,
byście rozrzuciły
|
rozrzuciłby,
by rozrzucił
|
rozrzuciłaby,
by rozrzuciła
|
rozrzuciłoby,
by rozrzuciło
|
rozrzuciliby,
by rozrzucili
|
rozrzuciłyby,
by rozrzuciły
|
| rozrzucono by
|
| niech rozrzucę
|
rozrzućmy
|
| rozrzuć
|
rozrzućcie
|
| niech rozrzuci
|
niech rozrzucą
|
| rozrzucony
|
rozrzucona
|
rozrzucone
|
rozrzuceni
|
rozrzucone
|
| rozrzuciwszy
|
| rozrzucenie
|
- rozrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozrzucić in Polish dictionaries at PWN
