rozrobić

Polish

Etymology

From roz- +‎ robić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈrɔ.bit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔbit͡ɕ
• Syllabification: roz‧ro‧bić

Verb

rozrobić pf (imperfective rozrabiać)

1. (transitive) to mix up (prepare by mixing), to whip up

Conjugation

Conjugation of rozrobić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozrobić
future tense	1st	rozrobię			rozrobimy
	2nd	rozrobisz			rozrobicie
	3rd	rozrobi			rozrobią
	impersonal	rozrobi się
past tense	1st	rozrobiłem, -(e)m rozrobił	rozrobiłam, -(e)m rozrobiła	rozrobiłom, -(e)m rozrobiło	rozrobiliśmy, -(e)śmy rozrobili	rozrobiłyśmy, -(e)śmy rozrobiły
	2nd	rozrobiłeś, -(e)ś rozrobił	rozrobiłaś, -(e)ś rozrobiła	rozrobiłoś, -(e)ś rozrobiło	rozrobiliście, -(e)ście rozrobili	rozrobiłyście, -(e)ście rozrobiły
	3rd	rozrobił	rozrobiła	rozrobiło	rozrobili	rozrobiły
	impersonal	rozrobiono
conditional	1st	rozrobiłbym, bym rozrobił	rozrobiłabym, bym rozrobiła	rozrobiłobym, bym rozrobiło	rozrobilibyśmy, byśmy rozrobili	rozrobiłybyśmy, byśmy rozrobiły
	2nd	rozrobiłbyś, byś rozrobił	rozrobiłabyś, byś rozrobiła	rozrobiłobyś, byś rozrobiło	rozrobilibyście, byście rozrobili	rozrobiłybyście, byście rozrobiły
	3rd	rozrobiłby, by rozrobił	rozrobiłaby, by rozrobiła	rozrobiłoby, by rozrobiło	rozrobiliby, by rozrobili	rozrobiłyby, by rozrobiły
	impersonal	rozrobiono by
imperative	1st	niech rozrobię			rozróbmy
	2nd	rozrób			rozróbcie
	3rd	niech rozrobi			niech rozrobią
passive adjectival participle		rozrobiony	rozrobiona	rozrobione	rozrobieni	rozrobione
anterior adverbial participle		rozrobiwszy
verbal noun		rozrobienie

Further reading

• rozrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozrobić in Polish dictionaries at PWN