rozrobić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ robić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔzˈrɔ.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ro‧bić

Verb

[edit]

rozrobić pf (imperfective rozrabiać)

  1. (transitive) to mix up (prepare by mixing), to whip up

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozrobić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozrobić
future tense 1st rozrobię rozrobimy
2nd rozrobisz rozrobicie
3rd rozrobi rozrobią
impersonal rozrobi się
past tense 1st rozrobiłem,
-(e)m rozrobił
rozrobiłam,
-(e)m rozrobiła
rozrobiłom,
-(e)m rozrobiło
rozrobiliśmy,
-(e)śmy rozrobili
rozrobiłyśmy,
-(e)śmy rozrobiły
2nd rozrobiłeś,
-(e)ś rozrobił
rozrobiłaś,
-(e)ś rozrobiła
rozrobiłoś,
-(e)ś rozrobiło
rozrobiliście,
-(e)ście rozrobili
rozrobiłyście,
-(e)ście rozrobiły
3rd rozrobił rozrobiła rozrobiło rozrobili rozrobiły
impersonal rozrobiono
conditional 1st rozrobiłbym,
bym rozrobił
rozrobiłabym,
bym rozrobiła
rozrobiłobym,
bym rozrobiło
rozrobilibyśmy,
byśmy rozrobili
rozrobiłybyśmy,
byśmy rozrobiły
2nd rozrobiłbyś,
byś rozrobił
rozrobiłabyś,
byś rozrobiła
rozrobiłobyś,
byś rozrobiło
rozrobilibyście,
byście rozrobili
rozrobiłybyście,
byście rozrobiły
3rd rozrobiłby,
by rozrobił
rozrobiłaby,
by rozrobiła
rozrobiłoby,
by rozrobiło
rozrobiliby,
by rozrobili
rozrobiłyby,
by rozrobiły
impersonal rozrobiono by
imperative 1st niech rozrobię rozróbmy
2nd rozrób rozróbcie
3rd niech rozrobi niech rozrobią
passive adjectival participle rozrobiony rozrobiona rozrobione rozrobieni rozrobione
anterior adverbial participle rozrobiwszy
verbal noun rozrobienie

Further reading

[edit]
  • rozrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozrobić in Polish dictionaries at PWN