From roz- + pytać.
- IPA(key): /rɔsˈpɘ.tat͡ɕ/
- Rhymes: -ɘtat͡ɕ
- Syllabification: roz‧py‧tać
rozpytać pf (imperfective rozpytywać)
- (intransitive, reflexive) to ask after
Conjugation of rozpytać pf
|
rozpytać
|
rozpytam
|
rozpytamy
|
rozpytasz
|
rozpytacie
|
rozpyta
|
rozpytają
|
rozpyta się
|
rozpytałem, -(e)m rozpytał
|
rozpytałam, -(e)m rozpytała
|
rozpytałom, -(e)m rozpytało
|
rozpytaliśmy, -(e)śmy rozpytali
|
rozpytałyśmy, -(e)śmy rozpytały
|
rozpytałeś, -(e)ś rozpytał
|
rozpytałaś, -(e)ś rozpytała
|
rozpytałoś, -(e)ś rozpytało
|
rozpytaliście, -(e)ście rozpytali
|
rozpytałyście, -(e)ście rozpytały
|
rozpytał
|
rozpytała
|
rozpytało
|
rozpytali
|
rozpytały
|
rozpytano
|
rozpytałbym, bym rozpytał
|
rozpytałabym, bym rozpytała
|
rozpytałobym, bym rozpytało
|
rozpytalibyśmy, byśmy rozpytali
|
rozpytałybyśmy, byśmy rozpytały
|
rozpytałbyś, byś rozpytał
|
rozpytałabyś, byś rozpytała
|
rozpytałobyś, byś rozpytało
|
rozpytalibyście, byście rozpytali
|
rozpytałybyście, byście rozpytały
|
rozpytałby, by rozpytał
|
rozpytałaby, by rozpytała
|
rozpytałoby, by rozpytało
|
rozpytaliby, by rozpytali
|
rozpytałyby, by rozpytały
|
rozpytano by
|
niech rozpytam
|
rozpytajmy
|
rozpytaj
|
rozpytajcie
|
niech rozpyta
|
niech rozpytają
|
rozpytawszy
|
rozpytanie
|
- rozpytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpytać in Polish dictionaries at PWN