rozpuk

Polish

Etymology

Deverbal from rozpuknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.puk/
• Rhymes: -ɔspuk
• Syllabification: roz‧puk

Noun

rozpuk m inan

1. (obsolete) burst, snap

Declension

Declension of rozpuk

	singular	plural
nominative	rozpuk	rozpuki
genitive	rozpuku	rozpuków
dative	rozpukowi	rozpukom
accusative	rozpuk	rozpuki
instrumental	rozpukiem	rozpukami
locative	rozpuku	rozpukach
vocative	rozpuku	rozpuki

Derived terms

adverbs

• do rozpuku

 

Related terms

adjectives

• rozpukły

 

verbs

• rozpukać

 

Further reading

• rozpuk in Polish dictionaries at PWN
• rozpuk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego