From roz- + pruć.
rozpruć pf (imperfective rozpruwać)
- (transitive) to unstitch, to unpick
- (transitive) to rip apart, to tear open
- (reflexive with się) to unravel, to become unstitched
Conjugation of rozpruć pf
|
rozpruć
|
rozpruję
|
rozprujemy
|
rozprujesz
|
rozprujecie
|
rozpruje
|
rozprują
|
rozpruje się
|
rozprułem, -(e)m rozpruł
|
rozprułam, -(e)m rozpruła
|
rozprułom, -(e)m rozpruło
|
rozpruliśmy, -(e)śmy rozpruli
|
rozprułyśmy, -(e)śmy rozpruły
|
rozprułeś, -(e)ś rozpruł
|
rozprułaś, -(e)ś rozpruła
|
rozprułoś, -(e)ś rozpruło
|
rozpruliście, -(e)ście rozpruli
|
rozprułyście, -(e)ście rozpruły
|
rozpruł
|
rozpruła
|
rozpruło
|
rozpruli
|
rozpruły
|
rozpruto
|
rozprułbym, bym rozpruł
|
rozprułabym, bym rozpruła
|
rozprułobym, bym rozpruło
|
rozprulibyśmy, byśmy rozpruli
|
rozprułybyśmy, byśmy rozpruły
|
rozprułbyś, byś rozpruł
|
rozprułabyś, byś rozpruła
|
rozprułobyś, byś rozpruło
|
rozprulibyście, byście rozpruli
|
rozprułybyście, byście rozpruły
|
rozprułby, by rozpruł
|
rozprułaby, by rozpruła
|
rozprułoby, by rozpruło
|
rozpruliby, by rozpruli
|
rozprułyby, by rozpruły
|
rozpruto by
|
niech rozpruję
|
rozprujmy
|
rozpruj
|
rozprujcie
|
niech rozpruje
|
niech rozprują
|
rozpruty
|
rozpruta
|
rozprute
|
rozpruci
|
rozprute
|
rozpruwszy
|
rozprucie
|
- rozpruć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpruć in Polish dictionaries at PWN