rozpracować

Polish

Etymology

From roz- +‎ pracować.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.praˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: roz‧pra‧co‧wać

Verb

rozpracować pf (imperfective rozpracowywać)

1. (transitive) to work out, to figure out, to suss out

Conjugation

Conjugation of rozpracować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpracować
future tense	1st	rozpracuję			rozpracujemy
	2nd	rozpracujesz			rozpracujecie
	3rd	rozpracuje			rozpracują
	impersonal	rozpracuje się
past tense	1st	rozpracowałem, -(e)m rozpracował	rozpracowałam, -(e)m rozpracowała	rozpracowałom, -(e)m rozpracowało	rozpracowaliśmy, -(e)śmy rozpracowali	rozpracowałyśmy, -(e)śmy rozpracowały
	2nd	rozpracowałeś, -(e)ś rozpracował	rozpracowałaś, -(e)ś rozpracowała	rozpracowałoś, -(e)ś rozpracowało	rozpracowaliście, -(e)ście rozpracowali	rozpracowałyście, -(e)ście rozpracowały
	3rd	rozpracował	rozpracowała	rozpracowało	rozpracowali	rozpracowały
	impersonal	rozpracowano
conditional	1st	rozpracowałbym, bym rozpracował	rozpracowałabym, bym rozpracowała	rozpracowałobym, bym rozpracowało	rozpracowalibyśmy, byśmy rozpracowali	rozpracowałybyśmy, byśmy rozpracowały
	2nd	rozpracowałbyś, byś rozpracował	rozpracowałabyś, byś rozpracowała	rozpracowałobyś, byś rozpracowało	rozpracowalibyście, byście rozpracowali	rozpracowałybyście, byście rozpracowały
	3rd	rozpracowałby, by rozpracował	rozpracowałaby, by rozpracowała	rozpracowałoby, by rozpracowało	rozpracowaliby, by rozpracowali	rozpracowałyby, by rozpracowały
	impersonal	rozpracowano by
imperative	1st	niech rozpracuję			rozpracujmy
	2nd	rozpracuj			rozpracujcie
	3rd	niech rozpracuje			niech rozpracują
passive adjectival participle		rozpracowany	rozpracowana	rozpracowane	rozpracowani	rozpracowane
anterior adverbial participle		rozpracowawszy
verbal noun		rozpracowanie

Further reading

• rozpracować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpracować in Polish dictionaries at PWN